banner

Parwowiroza psów - co warto wiedzieć o tej chorobie?

Parwowiroza psów to groźna choroba wirusowa, która atakuje przede wszystkim układ pokarmowy oraz układ odpornościowy naszych pupili. Choroba ta jest niezwykle zaraźliwa i może prowadzić do poważnych powikłań, a nawet śmierci zwierzęcia. 

smutny piesParwowiroza psów wywoływana jest przez wirusa z rodziny Parvoviridae, który jest bardzo odporny na czynniki zewnętrzne. Wirus ten może przetrwać w środwoisku nawet przez kilka miesięcy, co sprawia, że łatwo przenosi się między zwierzętami. Choroba ta występuje na całym świecie i dotyka głównie młode psy, poniżej 6. miesiąca życia, które nie zostały zaszczepione lub mają osłabioną odporność.

Objawy i diagnostyka parwowirozy psów

Pierwsze objawy parwowirozy u psów mogą pojawić się już po 3–7 dniach od zakażenia wirusem. Do najbardziej charakterystycznych należą zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak wymioty, biegunka (często z domieszką krwi), odwodnienie oraz utrata apetytu. Wirus atakuje również układ odpornościowy, co objawia się gorączką, osłabieniem i apatią. W ciężkich przypadkach może dojść do uszkodzenia mięśnia sercowego oraz układu nerwowego.

Przy diagnostyce zwierząt z podejrzeniem parwowirozy zalecane jest wykonanie badań laboratoryjnych. Najczęściej stosowanym testem jest badanie kału, które pozwala wykryć obecność wirusa. W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie dodatkowych badań, takich jak badanie krwi czy biopsja jelita.

Leczenie parwowirozy psów

Parwowiroza psów jest chorobą wirusową, dlatego nie ma swoistego leczenia przyczynowego. Terapia polega przede wszystkim na łagodzeniu objawów oraz wspomaganiu układu odpornościowego zwierzęcia. Leczenie obejmuje podawanie płynów nawadniających oraz elektrolitów w celu uzupełnienia niedoborów spowodowanych biegunką i wymiotami. W przypadku gorączki stosuje się leki przeciwgorączkowe, a w celu ochrony jelit – probiotyki.

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania parwowirozie psów jest szczepienie. Pierwsze szczepienie przeciwko tej chorobie powinno być wykonane u szczeniąt w wieku 6–8 tygodni, a następnie powtarzane co 3–4 tygodnie do 16. tygodnia życia. Po tym okresie należy wykonać przypominające dawki szczepionki co roku.